By anchor - 07 gru 2008, 16:32
Posty: 19
Rejestracja: 07 gru 2008, 16:27
Posty: 19
Rejestracja: 07 gru 2008, 16:27
- 07 gru 2008, 16:32
#2431
Witam,
pozwalam sobie przytoczyć parę fragmentów znalezionych
w sieci, które mimo wielu sprzeczności dają jako taki obraz
szkodliwości e-papierosów.
--GLIKOL--
------------------(cytat za p.Różańskim)
Stosowany w wielu kosmetykach jako rozpuszczalnik.
Działają rakotwórczo. Silnie toksyczny w razie spożycia (uszkadza wątrobę, układ nerwowy i nerki).
Resorbują się ze skóry do krwi i limfy. Uszkadzają nabłonki, tkankę łączną i mięśniową.
Zastosowane na skórę wysuszają naskórek, ale równocześnie podrażniają gruczoły łojowe i
apokrynowe wywołując stan zapalny i wysięki wokół gruczołów. Uszkadzają powłoczki włosów.
Wywołują podrażnienie naskórka i skóry właściwej, świąd i kontaktowe (alergiczne) zapalenie skóry.
Łój i złuszczone keratynocyty z glikolami tworzą substancję zatykająca ujścia gruczołów.
W pachwinach i wokół narządów płciowych powodują wypryski drobnopęcherzykowe przechodzące
potem w strupki i rozpadliny. Kosmetyki zawierające glikol propylenowy w razie dostania się
do oczu powodują zapalenie gałki ocznej i spojówek, co objawia się łzawieniem, pieczeniem, ś
wiądem i opuchnięciem powiek. Uszkadzają strukturę lipidowo-proteinową błon komórkowych.
Wdychane podczas używania aerozoli z kosmetykami uszkadzają nabłonki układu oddechowego i powodują
kaszel oraz nieżyt. Uszkadzają komórki krwi i szpik kostny. W neuronach i w mięśniach zaburzają
procesy przewodzenia podniet i proces skurczu. Nie stosować w czasie laktacji i ciąży.
-------------------(komentarz z forum)
A Pan Różański ma to do siebie,że lubi postraszyc,a parę stron później poleca produkty
ze składnikami,którymi wcześniej straszył.Kwasy AHA i BHA,sodium PCA tez niby złe i
niedobre,wiec nie ma co się zbytnio przejmować.
-------------------(komentarz z forum)
Otóż to. Dlatego nie komentuję zawartości stron prof. Różańskiego. To znany przeciwnik
wszystkiego co "chemiczne", kosmetyków kolorowych i w ogóle przemysłu kosmetycznego.
-------------------(ze strony anglojęzycznej)
US Department of Health and Human Services...
"Badania nie wykazały że glikol propylenowy należy do czynników rakotwórczych"
Arkusz charakterystyki bezpieczeństwa materiału (MSDS) na glikol ostrzega użytkowników,
aby uniknąć kontaktu ze skórą, ponieważ systemowo (w organizmie) może powodować zaburzenia
pracy wątroby i uszkodzenie nerek.
Kobiety nie chorują na zaburzenia czynności wątroby z powodu glikolu w kosmetykach.
-------------------(zawartość procentowa substancji w papierosie)
Gliceryna 4,15 Stabilizator wilgotności
Glikol propylenowy 2,84 Stabilizator wilgotności
Alkohol etylowy 1,45 Rozpuszczalnik dodatków smakowo zapachowych
Sacharoza i/lub jej syrop 0,78 Regulacja smaku lub zapachu
Dodatki smakowo-zapachowe 0,30 Regulacja smaku lub zapachu
Mentol 1,53 Regulacja smaku lub zapachu
-------------------(ktoś gdzies podał takie dane dla max. spożycia u ludzi)
Maksymalnie 25 mg/kg masy ciała.
-------------------(przytaczam dla dla porównania max. spożycie znanych substancji)
Dla prostoty przyjęto badania prowadzić na szczurach które,
może się wydawać dziwne, podobnie jak ludzie reagują
na te same trucizny:
alkohol etylowy (spirytus) 7000 mg/kg
sól kuchenna 3000 mg/kg
nikotyna 60 - 200*
-------------------
Informacje toksykologiczne (dla czystego glikolu propylenowego):
Ostra toksyczność doustnie: LD50: 20000 mg/kg (szczur) (sic! przyp. moja)
Spożycie: podrażnienie przewodu pokarmowego
Ostra toksyczność skóra: LD50: 20800 mg/kg (królik)
Podrażnienie oczu: drażni
Podrażnienie skóry: drażni
Wdychanie: niewielkie ryzyko zatrucia
Pierwsza pomoc:
Wdychanie: Niewielkie ryzyko zatrucia. W razie zatrucia inhalacyjnego
wyprowadzić poszkodowanego na świeże powietrze.
Kontakt ze skórą: Brak danych dotyczących szkodliwych skutków
kontaktu wyrobu ze skórą. Spłukiwać obficie wodą, a następnie wody z mydłem.
Kontakt z oczami: W razie kontaktu z oczami przemywać dużą
ilością wody. W przypadku podrażnienia spojówek lub łzawienia należy
konieczne skonsultować się z lekarzem.
Spożycie: Może powodować lekkie podrażnienie.
W przypadku wystąpienia dolegliwości skontaktować się z lekarzem.
-------------------
Glikol propylenowy jest rozpuszczalnikiem występującym w wielu specyfikach
stosowanych w łazience, takich jak niektóre mydła, mleczka kosmetyczne
czy chusteczki dla niemowląt. Składnik ten zapobiega zastyganiu tych produktów.
Amerykańskie badania opublikowane w czasopiśmie Pharmacology potwierdziły,
że chociaż jest substancją względnie bezpieczną, to jednak przedawkowanie glikolu
propylenowego niesie ze sobą poważne konsekwencje. Jego połknięcie może
doprowadzić do porażenia centralnego układu nerwowego i podczas gdy w p
rzypadku osób zachłyśnięcie się mydlaną wodą jest mało prawdopodobne,
to wybierając mydła dla dzieci i niemowląt trzeba brać to pod uwagę.
W łagodniejszych przypadkach może to skutkować pokrzywkę i zaostrzeniem egzemy.
Amerykańskie stowarzyszenie The Cosmetic Ingredient Review, niezależny organ
zajmujący się testowaniem kosmetyków pod względem bezpieczeństwa, wywnioskował,
że kosmetyki stosowane na codzień są bezpieczne jeśli stężenie glikolu propylenowego
jest mniejsze niż 50%.
-------------------
Glikol propylenowy jest bezbarwną, nieco lepką cieczą, o silnych właściwościach
higroskopijnych (ma wysoki stopień wchłanialności). Znajduje zastosowanie jako
rozpuszczalnik leków, kosmetyków. Znajduje również zastosowanie w układach chłodzących.
Bardzo dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego wciągu 1h osiąga maksymalne
stężenie we krwi. Metabolizm glikolu propylenowego zachodzi w wątrobie, do kwasu
pirogronowego, octowego i mlekowego. Wydalany jest z moczem w postaci nie zmienionej.
Toksyczność glikolu propylenowego jest relatywnie niska, polega na depresyjnym
działaniu na układ nerwowy. W dużych dawkach może uszkadzać narządy miąższowe
(wątroba, trzustka, nerki lub inne), powodować wystąpienie kwasicy metabolicznej.
W przypadku dożylnego podania leku, rozpuszczalnik glikol propylenowy może
spowodować nagły spadek ciśnienia tętniczego, bradykardię, arytmię, hemolizę.
Wypicie kilkudziesięciu mililitrów powoduje wystąpienie zaburzeń równowagi.
-------------------(przytaczam dla porównania z GP)
Alkohol propylowy, jest dość groźny, gdyż gromadzi się w wątrobie.
Jest przyczyną zmian nowotworowych - wywołuje stany rakowe w innych,
nawet odległych narządach. Jeśli takim rozpuszczalnikiem będzie w naszym
organizmie alkohol propylowy, to któryś z naszych organów stanie się żywicielem
pośrednim przywry jelitowej - organ ten będzie zagrożony zwyrodnieniem.
Alkohol propylowy znajdziemy w butelkowanej wodzie, sokach owocowych i napojach ze sklepu.
-------------------
--DYM TYTONIOWY--
Dym tytoniowy składa się z prawie 4 tysięcy związków chemicznych, z tego ponad
40 to substancje rakotwórcze. Ich działanie nie jest ograniczone jedynie do
palaczy tytoniu, ale także dotyczy wszystkich tych osób (mężczyzn, kobiet i dzieci),
które przebywają w pomieszczeniach, gdzie występuje dym tytoniowy (tzw. "palenie bierne").
1. ALKALOIDY:
• nikotyna - (C10H14N2) z farmakologicznego punktu widzenia jest najbardziej
czynnym składnikiem dymu tytoniowego. Stanowi ok. 97% wszystkich alkaloidów
tytoniu, a jej zawartość w dymie polskich papierosów waha się od 1 do 2 mg na
papieros. Nikotyna działa obkurczająco na ściany naczyń krwionośnych (w tym
także naczyń wieńcowych zaopatrujących serce), zwiększa ciśnienie krwi, jest
odpowiedzialna za niefizjologiczne przyspieszenie akcji serca oraz zaburzenia
rytmu serca, a także wpływa negatywnie na gen p53, który powstrzymuje niekontrolowany
rozwój komórek, czyli powstawanie nowotworów. Nikotyna zawarta w dymie
jest błyskawicznie wchłaniana poprzez śluzówkę górnych dróg oddechowych i
pęcherzyki płucne. Dostaje się do krwiobiegu płucnego, następnie do aorty
przez serce i dalej do krwiobiegu obwodowego. Dostawszy się do naczyń mózgowych
drażni receptory uwalniające takie hormony jak adrenalina, noradrenalina i hormony a
ntydiuretyczne. Przyspiesza pracę serca, wpływa na wzrost ciśnienia tętniczego krwi,
bezpośrednio działa na zwoje komórek nerwowych układu sympatycznego i
parasympatycznego oraz na połączenia neuromięśniowie
• nikoteina - stanowi ok. 2% wszystkich alkaloidów tytoniu
• nikotamina - stanowi 0,5% wszystkich alkaloidów tytoniu
• nikotelina
• anabazyna
• anatabina
• nikotyryna
• kotinina – metabolit nikotyny
2. SKŁADNIKI FAZY GAZOWEJ:
• tlenek węgla (czad) - dym tytoniowy zawiera od 1 do 5% CO; jest uważany za
jeden z bardziej niebezpiecznych czynników. Tlenek węgla blokuje hemoglobinę -
barwnik krwi, który jest transporterem gazów w ustroju ludzkim i tworzy z nią
nieodwracalny związek chemiczny - karboksyhemoglobinę (COHb). Poraża układ
enzymów oddechowych, otaczających każdą żywą komórkę, co utrudnia jej lub
uniemożliwia oddychanie i wymianę gazową. CO utrudnia dopływ tlenu i składników
odżywczych do mięśnia sercowego, doprowadzając do jego zawału, choroby
niedokrwiennej serca, do miażdżycy naczyń tętniczych i nadciśnienia.
• tlenki azotu - powstają z azotanu obecnego w surowym tytoniu w trakcie
jego spalania. Tlenek azotu (NO) jest szybko metabolizowany w żywym organizmie,
jest wolnym rodnikiem - zawiera niesparowany elektron, natomiast dwutlenek
azotu (NO2 lub N2O4) jest trującym gazem, po dostaniu się do płuc uszkadza błony
wyściełające drogi oddechowe. Aż 99% dwutlenku azotu zatrzymywane jest w płucach.
W połączeniu z aminami, tlenki azotu są źródłem rakotwórczych nitrozoamin.
• cyjanowodór - (HCN – związek wodoru, węgla i azotu), kwas pruski. Źródłem
w dymie są białka i aminokwasy liści tytoniowych. Jest czynnikiem bardzo toksycznym,
łatwo wchłanianym przez śluzówkę i skórę. Blokuje aktywność szeregu szeregu
enzymów oddechowych, a także ruch rzęsek wyściełających drogi oddechowe. Gaz
używany przez hitlerowców w komorach gazowych do masowego ludobójstwa; bardzo
silna trucizna (dawka śmiertelna 0,05 g), zaliczana do bojowych środków
trujących; stosowany również do zwalczania szkodników.
• akroleina - (aldehyd akrylowy CH2=CH-CHO), czyli propenal o właściwościach
szczególnie drażniących. Wraz z aldehydem octowym, formaldehydem i cyjanowodorem
stanowi skuteczny czynnik ciliotoksyczny.
• amoniak - (NH3, bezbarwny gaz o ostrym, charakterystycznym zapachu), pochodzi
głównie z białek i azotanów liści tytoniowych. Drażni nieprzyjemnie receptory
górnych i dolnych dróg oddechowych i razem z akroleiną jest uznany za wyznacznik
smakowego odczucia ostrości dymu tytoniowego.
3. INNE
• aceton – rozpuszczalnik, stosowany w przemyśle farb i lakierów, włókien chemicznych i kosmetycznym
• arsen - stosowany także jako popularna trutka na szczury i inne gryzonie
• chlorek winylu - związek używany także np. do produkcji plastiku.
• ciała smołowate - są odpowiedzialne za powstawanie nowotworów złośliwych u człowieka.
• fenole - niszczą rzęski nabłonka wyściełającego oskrzela. Rzęski te oczyszczają
wdychane przez człowieka powietrze i chronią drogi oddechowe przed przenikaniem
przez ich ściany substancji i związków chemicznych oraz mikroorganizmów, np. wirusów.
• formaldehyd - związek stosowany m.in. do konserwacji preparatów biologicznych, np. żab.
• polon - radioaktywny pierwiastek, odkryty przez naszą rodaczkę Marię Skłodowską-Curie.
• metale ciężkie
Choroby mające istotny związek z paleniem tytoniu
• rak płuc
• rak wargi, języka, jamy ustnej, przełyku i krtani
• rak pęcherza moczowego
• rak nerki
• rak trzustki
• choroba niedokrwienna serca
• przewlekłe zapalenie oskrzeli
• gruźlica układu oddechowego
• nadciśnienie tętnicze
• arteriosclerosis
• udar mózgu
• wrzody żołądka oraz dwunastnicy
• przepukliny jelitowe
-------------------
-- GEN P53 -- (nikotyna czy dym papierosowy, czyli nie dajmy sie zwariować)
Związki chemiczne dymu tytoniowego, w tym substancje o działaniu rakotwórczym,
mogą wywoływać uszkodzenia DNA, czyli wprowadzać błędy w kodzie genetycznym.
W 1996 roku naukowcy z USA opisali molekularne podstawy, które łączą palenie
tytoniu z rakiem. Wykazali oni, że benzo(a)piren, obecny w dymie tytoniowym w
dużych stężeniach, powoduje uszkodzenie genu p53. Wprowadzony do organizmu dym
tytoniowy przez uszkodzenie genu p53 umożliwia rozwój raka płuc. Zadaniem tego
genu jest powstrzymanie podziału komórki z uszkodzonym DNA, dzięki czemu uszkodzenia
dają się naprawić. Wielokrotny kontakt z substancją rakotwórczą może wywołać mutację
genu p53 i utratę jego własności w wielu komórkach. Prędzej czy później jedna z
komórek nie chronionych już przez p53 pada ofiarą mutacji w genach regulujących
jej podział i wchodzi na drogę prowadzącą do przekształcenia się w komórkę nowotworową.
Chociaż u wieloletniego palacza nie jesteśmy w stanie ustalić, w ilu komórkach
płuc gen p53 jest uszkodzony, wiemy, że zaprzestanie palenia pozwala na uniknięcie
dalszych uszkodzeń, dzięki czemu znacznie zmniejsza się prawdopodobieństwo powstania raka.
-----------
Badania przeprowadzone na pacjentkach cierpiących na raka jajników i przechodzących
chemioterapię wykazały, że gen p53, odpowiedzialny za zwalczanie raka, może w ich
przypadku uczynić czasami więcej złego niż dobrego. Naukowcy zauważyli, że pacjentki
ze zmutowanym, niedziałającym p53 zdrowiały po chemioterapii dwukrotnie częściej niż te,
u których gen prawidłowo funkcjonował.
-----------
Mówiąc o składnikach zawartych w tytoniu nie można zapomnieć o nikotynie.
W mniejszych dawkach zwęża ona naczynia krwionośne (w tym wieńcowe),
w dużych zaś (około 100 mg) jest silnie trująca, a nawet zabójcza. W przypadku
obecności nowotworu może pobudzać wzrost guza przez nasilenie angiogenezy
(tworzenia nowych naczyń krwionośnych). Nowe naczynia powstają nie tylko przez
działanie naczyniozwężające, ale także za pośrednictwem prostacyklin,
śródbłonkowego czynnika wzrostu, receptorów nikotyno-acetylocholinowych i w wyniku
nasilenia produkcji tlenku azotu przez śródbłonek naczyń krwionośnych. Wynika stąd,
że nikotyna wykazuje aktywność ko-karcynogenną, choć sama nie jest typowym karcynogenem.
Ostatnie badania przeprowadzone przez Sirkumara Chellappana z zespołem z
Uniwersytetu Południowej Florydy w Tampie wyjaśniają, dlaczego istniejący
już nowotwór może pod wpływem nikotyny stać się agresywniejszy. Okazało się,
że nikotyna w ilościach równoważnych tej, jaka znajduje się we krwi palacza
po wypaleniu jednej paczki papierosów, pobudza podziały komórkowe. Odpowiada
za to łączenie się cząsteczki Raf-1 z komórkowym białkiem Rb. Co ciekawe,
białko to normalnie odpowiada za hamowanie wzrostu guza (ma działanie supresyjne).
W tym aspekcie przestaje dziwić, że rak piersi częściej daje przerzuty do płuc u
tych kobiet, które palą tytoń. Odkrycie Chellappana może jednak postawić pod znakiem
zapytania zasadność stosowania plastrów i gum nikotynowych u pacjentów z rakiem
płuc czy piersi. Oczywiście ryzyko inaczej rozkłada się u zdrowych palaczy,
którzy chcieliby zerwać z nałogiem.
To tyle...
pozwalam sobie przytoczyć parę fragmentów znalezionych
w sieci, które mimo wielu sprzeczności dają jako taki obraz
szkodliwości e-papierosów.
--GLIKOL--
------------------(cytat za p.Różańskim)
Stosowany w wielu kosmetykach jako rozpuszczalnik.
Działają rakotwórczo. Silnie toksyczny w razie spożycia (uszkadza wątrobę, układ nerwowy i nerki).
Resorbują się ze skóry do krwi i limfy. Uszkadzają nabłonki, tkankę łączną i mięśniową.
Zastosowane na skórę wysuszają naskórek, ale równocześnie podrażniają gruczoły łojowe i
apokrynowe wywołując stan zapalny i wysięki wokół gruczołów. Uszkadzają powłoczki włosów.
Wywołują podrażnienie naskórka i skóry właściwej, świąd i kontaktowe (alergiczne) zapalenie skóry.
Łój i złuszczone keratynocyty z glikolami tworzą substancję zatykająca ujścia gruczołów.
W pachwinach i wokół narządów płciowych powodują wypryski drobnopęcherzykowe przechodzące
potem w strupki i rozpadliny. Kosmetyki zawierające glikol propylenowy w razie dostania się
do oczu powodują zapalenie gałki ocznej i spojówek, co objawia się łzawieniem, pieczeniem, ś
wiądem i opuchnięciem powiek. Uszkadzają strukturę lipidowo-proteinową błon komórkowych.
Wdychane podczas używania aerozoli z kosmetykami uszkadzają nabłonki układu oddechowego i powodują
kaszel oraz nieżyt. Uszkadzają komórki krwi i szpik kostny. W neuronach i w mięśniach zaburzają
procesy przewodzenia podniet i proces skurczu. Nie stosować w czasie laktacji i ciąży.
-------------------(komentarz z forum)
A Pan Różański ma to do siebie,że lubi postraszyc,a parę stron później poleca produkty
ze składnikami,którymi wcześniej straszył.Kwasy AHA i BHA,sodium PCA tez niby złe i
niedobre,wiec nie ma co się zbytnio przejmować.
-------------------(komentarz z forum)
Otóż to. Dlatego nie komentuję zawartości stron prof. Różańskiego. To znany przeciwnik
wszystkiego co "chemiczne", kosmetyków kolorowych i w ogóle przemysłu kosmetycznego.
-------------------(ze strony anglojęzycznej)
US Department of Health and Human Services...
"Badania nie wykazały że glikol propylenowy należy do czynników rakotwórczych"
Arkusz charakterystyki bezpieczeństwa materiału (MSDS) na glikol ostrzega użytkowników,
aby uniknąć kontaktu ze skórą, ponieważ systemowo (w organizmie) może powodować zaburzenia
pracy wątroby i uszkodzenie nerek.
Kobiety nie chorują na zaburzenia czynności wątroby z powodu glikolu w kosmetykach.
-------------------(zawartość procentowa substancji w papierosie)
Gliceryna 4,15 Stabilizator wilgotności
Glikol propylenowy 2,84 Stabilizator wilgotności
Alkohol etylowy 1,45 Rozpuszczalnik dodatków smakowo zapachowych
Sacharoza i/lub jej syrop 0,78 Regulacja smaku lub zapachu
Dodatki smakowo-zapachowe 0,30 Regulacja smaku lub zapachu
Mentol 1,53 Regulacja smaku lub zapachu
-------------------(ktoś gdzies podał takie dane dla max. spożycia u ludzi)
Maksymalnie 25 mg/kg masy ciała.
-------------------(przytaczam dla dla porównania max. spożycie znanych substancji)
Dla prostoty przyjęto badania prowadzić na szczurach które,
może się wydawać dziwne, podobnie jak ludzie reagują
na te same trucizny:
alkohol etylowy (spirytus) 7000 mg/kg
sól kuchenna 3000 mg/kg
nikotyna 60 - 200*
-------------------
Informacje toksykologiczne (dla czystego glikolu propylenowego):
Ostra toksyczność doustnie: LD50: 20000 mg/kg (szczur) (sic! przyp. moja)
Spożycie: podrażnienie przewodu pokarmowego
Ostra toksyczność skóra: LD50: 20800 mg/kg (królik)
Podrażnienie oczu: drażni
Podrażnienie skóry: drażni
Wdychanie: niewielkie ryzyko zatrucia
Pierwsza pomoc:
Wdychanie: Niewielkie ryzyko zatrucia. W razie zatrucia inhalacyjnego
wyprowadzić poszkodowanego na świeże powietrze.
Kontakt ze skórą: Brak danych dotyczących szkodliwych skutków
kontaktu wyrobu ze skórą. Spłukiwać obficie wodą, a następnie wody z mydłem.
Kontakt z oczami: W razie kontaktu z oczami przemywać dużą
ilością wody. W przypadku podrażnienia spojówek lub łzawienia należy
konieczne skonsultować się z lekarzem.
Spożycie: Może powodować lekkie podrażnienie.
W przypadku wystąpienia dolegliwości skontaktować się z lekarzem.
-------------------
Glikol propylenowy jest rozpuszczalnikiem występującym w wielu specyfikach
stosowanych w łazience, takich jak niektóre mydła, mleczka kosmetyczne
czy chusteczki dla niemowląt. Składnik ten zapobiega zastyganiu tych produktów.
Amerykańskie badania opublikowane w czasopiśmie Pharmacology potwierdziły,
że chociaż jest substancją względnie bezpieczną, to jednak przedawkowanie glikolu
propylenowego niesie ze sobą poważne konsekwencje. Jego połknięcie może
doprowadzić do porażenia centralnego układu nerwowego i podczas gdy w p
rzypadku osób zachłyśnięcie się mydlaną wodą jest mało prawdopodobne,
to wybierając mydła dla dzieci i niemowląt trzeba brać to pod uwagę.
W łagodniejszych przypadkach może to skutkować pokrzywkę i zaostrzeniem egzemy.
Amerykańskie stowarzyszenie The Cosmetic Ingredient Review, niezależny organ
zajmujący się testowaniem kosmetyków pod względem bezpieczeństwa, wywnioskował,
że kosmetyki stosowane na codzień są bezpieczne jeśli stężenie glikolu propylenowego
jest mniejsze niż 50%.
-------------------
Glikol propylenowy jest bezbarwną, nieco lepką cieczą, o silnych właściwościach
higroskopijnych (ma wysoki stopień wchłanialności). Znajduje zastosowanie jako
rozpuszczalnik leków, kosmetyków. Znajduje również zastosowanie w układach chłodzących.
Bardzo dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego wciągu 1h osiąga maksymalne
stężenie we krwi. Metabolizm glikolu propylenowego zachodzi w wątrobie, do kwasu
pirogronowego, octowego i mlekowego. Wydalany jest z moczem w postaci nie zmienionej.
Toksyczność glikolu propylenowego jest relatywnie niska, polega na depresyjnym
działaniu na układ nerwowy. W dużych dawkach może uszkadzać narządy miąższowe
(wątroba, trzustka, nerki lub inne), powodować wystąpienie kwasicy metabolicznej.
W przypadku dożylnego podania leku, rozpuszczalnik glikol propylenowy może
spowodować nagły spadek ciśnienia tętniczego, bradykardię, arytmię, hemolizę.
Wypicie kilkudziesięciu mililitrów powoduje wystąpienie zaburzeń równowagi.
-------------------(przytaczam dla porównania z GP)
Alkohol propylowy, jest dość groźny, gdyż gromadzi się w wątrobie.
Jest przyczyną zmian nowotworowych - wywołuje stany rakowe w innych,
nawet odległych narządach. Jeśli takim rozpuszczalnikiem będzie w naszym
organizmie alkohol propylowy, to któryś z naszych organów stanie się żywicielem
pośrednim przywry jelitowej - organ ten będzie zagrożony zwyrodnieniem.
Alkohol propylowy znajdziemy w butelkowanej wodzie, sokach owocowych i napojach ze sklepu.
-------------------
--DYM TYTONIOWY--
Dym tytoniowy składa się z prawie 4 tysięcy związków chemicznych, z tego ponad
40 to substancje rakotwórcze. Ich działanie nie jest ograniczone jedynie do
palaczy tytoniu, ale także dotyczy wszystkich tych osób (mężczyzn, kobiet i dzieci),
które przebywają w pomieszczeniach, gdzie występuje dym tytoniowy (tzw. "palenie bierne").
1. ALKALOIDY:
• nikotyna - (C10H14N2) z farmakologicznego punktu widzenia jest najbardziej
czynnym składnikiem dymu tytoniowego. Stanowi ok. 97% wszystkich alkaloidów
tytoniu, a jej zawartość w dymie polskich papierosów waha się od 1 do 2 mg na
papieros. Nikotyna działa obkurczająco na ściany naczyń krwionośnych (w tym
także naczyń wieńcowych zaopatrujących serce), zwiększa ciśnienie krwi, jest
odpowiedzialna za niefizjologiczne przyspieszenie akcji serca oraz zaburzenia
rytmu serca, a także wpływa negatywnie na gen p53, który powstrzymuje niekontrolowany
rozwój komórek, czyli powstawanie nowotworów. Nikotyna zawarta w dymie
jest błyskawicznie wchłaniana poprzez śluzówkę górnych dróg oddechowych i
pęcherzyki płucne. Dostaje się do krwiobiegu płucnego, następnie do aorty
przez serce i dalej do krwiobiegu obwodowego. Dostawszy się do naczyń mózgowych
drażni receptory uwalniające takie hormony jak adrenalina, noradrenalina i hormony a
ntydiuretyczne. Przyspiesza pracę serca, wpływa na wzrost ciśnienia tętniczego krwi,
bezpośrednio działa na zwoje komórek nerwowych układu sympatycznego i
parasympatycznego oraz na połączenia neuromięśniowie
• nikoteina - stanowi ok. 2% wszystkich alkaloidów tytoniu
• nikotamina - stanowi 0,5% wszystkich alkaloidów tytoniu
• nikotelina
• anabazyna
• anatabina
• nikotyryna
• kotinina – metabolit nikotyny
2. SKŁADNIKI FAZY GAZOWEJ:
• tlenek węgla (czad) - dym tytoniowy zawiera od 1 do 5% CO; jest uważany za
jeden z bardziej niebezpiecznych czynników. Tlenek węgla blokuje hemoglobinę -
barwnik krwi, który jest transporterem gazów w ustroju ludzkim i tworzy z nią
nieodwracalny związek chemiczny - karboksyhemoglobinę (COHb). Poraża układ
enzymów oddechowych, otaczających każdą żywą komórkę, co utrudnia jej lub
uniemożliwia oddychanie i wymianę gazową. CO utrudnia dopływ tlenu i składników
odżywczych do mięśnia sercowego, doprowadzając do jego zawału, choroby
niedokrwiennej serca, do miażdżycy naczyń tętniczych i nadciśnienia.
• tlenki azotu - powstają z azotanu obecnego w surowym tytoniu w trakcie
jego spalania. Tlenek azotu (NO) jest szybko metabolizowany w żywym organizmie,
jest wolnym rodnikiem - zawiera niesparowany elektron, natomiast dwutlenek
azotu (NO2 lub N2O4) jest trującym gazem, po dostaniu się do płuc uszkadza błony
wyściełające drogi oddechowe. Aż 99% dwutlenku azotu zatrzymywane jest w płucach.
W połączeniu z aminami, tlenki azotu są źródłem rakotwórczych nitrozoamin.
• cyjanowodór - (HCN – związek wodoru, węgla i azotu), kwas pruski. Źródłem
w dymie są białka i aminokwasy liści tytoniowych. Jest czynnikiem bardzo toksycznym,
łatwo wchłanianym przez śluzówkę i skórę. Blokuje aktywność szeregu szeregu
enzymów oddechowych, a także ruch rzęsek wyściełających drogi oddechowe. Gaz
używany przez hitlerowców w komorach gazowych do masowego ludobójstwa; bardzo
silna trucizna (dawka śmiertelna 0,05 g), zaliczana do bojowych środków
trujących; stosowany również do zwalczania szkodników.
• akroleina - (aldehyd akrylowy CH2=CH-CHO), czyli propenal o właściwościach
szczególnie drażniących. Wraz z aldehydem octowym, formaldehydem i cyjanowodorem
stanowi skuteczny czynnik ciliotoksyczny.
• amoniak - (NH3, bezbarwny gaz o ostrym, charakterystycznym zapachu), pochodzi
głównie z białek i azotanów liści tytoniowych. Drażni nieprzyjemnie receptory
górnych i dolnych dróg oddechowych i razem z akroleiną jest uznany za wyznacznik
smakowego odczucia ostrości dymu tytoniowego.
3. INNE
• aceton – rozpuszczalnik, stosowany w przemyśle farb i lakierów, włókien chemicznych i kosmetycznym
• arsen - stosowany także jako popularna trutka na szczury i inne gryzonie
• chlorek winylu - związek używany także np. do produkcji plastiku.
• ciała smołowate - są odpowiedzialne za powstawanie nowotworów złośliwych u człowieka.
• fenole - niszczą rzęski nabłonka wyściełającego oskrzela. Rzęski te oczyszczają
wdychane przez człowieka powietrze i chronią drogi oddechowe przed przenikaniem
przez ich ściany substancji i związków chemicznych oraz mikroorganizmów, np. wirusów.
• formaldehyd - związek stosowany m.in. do konserwacji preparatów biologicznych, np. żab.
• polon - radioaktywny pierwiastek, odkryty przez naszą rodaczkę Marię Skłodowską-Curie.
• metale ciężkie
Choroby mające istotny związek z paleniem tytoniu
• rak płuc
• rak wargi, języka, jamy ustnej, przełyku i krtani
• rak pęcherza moczowego
• rak nerki
• rak trzustki
• choroba niedokrwienna serca
• przewlekłe zapalenie oskrzeli
• gruźlica układu oddechowego
• nadciśnienie tętnicze
• arteriosclerosis
• udar mózgu
• wrzody żołądka oraz dwunastnicy
• przepukliny jelitowe
-------------------
-- GEN P53 -- (nikotyna czy dym papierosowy, czyli nie dajmy sie zwariować)
Związki chemiczne dymu tytoniowego, w tym substancje o działaniu rakotwórczym,
mogą wywoływać uszkodzenia DNA, czyli wprowadzać błędy w kodzie genetycznym.
W 1996 roku naukowcy z USA opisali molekularne podstawy, które łączą palenie
tytoniu z rakiem. Wykazali oni, że benzo(a)piren, obecny w dymie tytoniowym w
dużych stężeniach, powoduje uszkodzenie genu p53. Wprowadzony do organizmu dym
tytoniowy przez uszkodzenie genu p53 umożliwia rozwój raka płuc. Zadaniem tego
genu jest powstrzymanie podziału komórki z uszkodzonym DNA, dzięki czemu uszkodzenia
dają się naprawić. Wielokrotny kontakt z substancją rakotwórczą może wywołać mutację
genu p53 i utratę jego własności w wielu komórkach. Prędzej czy później jedna z
komórek nie chronionych już przez p53 pada ofiarą mutacji w genach regulujących
jej podział i wchodzi na drogę prowadzącą do przekształcenia się w komórkę nowotworową.
Chociaż u wieloletniego palacza nie jesteśmy w stanie ustalić, w ilu komórkach
płuc gen p53 jest uszkodzony, wiemy, że zaprzestanie palenia pozwala na uniknięcie
dalszych uszkodzeń, dzięki czemu znacznie zmniejsza się prawdopodobieństwo powstania raka.
-----------
Badania przeprowadzone na pacjentkach cierpiących na raka jajników i przechodzących
chemioterapię wykazały, że gen p53, odpowiedzialny za zwalczanie raka, może w ich
przypadku uczynić czasami więcej złego niż dobrego. Naukowcy zauważyli, że pacjentki
ze zmutowanym, niedziałającym p53 zdrowiały po chemioterapii dwukrotnie częściej niż te,
u których gen prawidłowo funkcjonował.
-----------
Mówiąc o składnikach zawartych w tytoniu nie można zapomnieć o nikotynie.
W mniejszych dawkach zwęża ona naczynia krwionośne (w tym wieńcowe),
w dużych zaś (około 100 mg) jest silnie trująca, a nawet zabójcza. W przypadku
obecności nowotworu może pobudzać wzrost guza przez nasilenie angiogenezy
(tworzenia nowych naczyń krwionośnych). Nowe naczynia powstają nie tylko przez
działanie naczyniozwężające, ale także za pośrednictwem prostacyklin,
śródbłonkowego czynnika wzrostu, receptorów nikotyno-acetylocholinowych i w wyniku
nasilenia produkcji tlenku azotu przez śródbłonek naczyń krwionośnych. Wynika stąd,
że nikotyna wykazuje aktywność ko-karcynogenną, choć sama nie jest typowym karcynogenem.
Ostatnie badania przeprowadzone przez Sirkumara Chellappana z zespołem z
Uniwersytetu Południowej Florydy w Tampie wyjaśniają, dlaczego istniejący
już nowotwór może pod wpływem nikotyny stać się agresywniejszy. Okazało się,
że nikotyna w ilościach równoważnych tej, jaka znajduje się we krwi palacza
po wypaleniu jednej paczki papierosów, pobudza podziały komórkowe. Odpowiada
za to łączenie się cząsteczki Raf-1 z komórkowym białkiem Rb. Co ciekawe,
białko to normalnie odpowiada za hamowanie wzrostu guza (ma działanie supresyjne).
W tym aspekcie przestaje dziwić, że rak piersi częściej daje przerzuty do płuc u
tych kobiet, które palą tytoń. Odkrycie Chellappana może jednak postawić pod znakiem
zapytania zasadność stosowania plastrów i gum nikotynowych u pacjentów z rakiem
płuc czy piersi. Oczywiście ryzyko inaczej rozkłada się u zdrowych palaczy,
którzy chcieliby zerwać z nałogiem.
To tyle...